Μπρούνο

Θρήνος είν' η ερώτηση "με θυμάσαι να σ'αγαπάω;"

Πίστη, οι συγχρονισμοί που κατευθύνουν στο ναι.

Στιγμές που περνούν στην ιστορία.

Ενός λεπτού σιγή.

(...)

Για τον ένα που δέχτηκε τις μορφές μου.

Τον μοναδικό που με βίωσε κι άμορφη.

(...)

Δεν υπάρχουν λέξεις.

Δεν λείπει κάτι να ειπωθεί.

Απλά λείπει.

(...)

Κι ενώ είναι βέβαιο ότι δεν είναι εδώ,

εξακολουθεί να υπάρχει. Το αισθάνομαι.

Πώς αλλιώς άλλωστε;

Όπως την πρώτη φορά που τον είδα,

γνώρισα κι εκείνον κι εμένα.

(...)

Η βία του πένθους, το πόσο ξαφνικά

μετατρέπει το "την άλλη φορά"

σε "τότε που" και "ποτέ ξανά".

Κι αυτά που φύλαγες να δώσεις;

(...)

Περισσεύουν γιατί ήταν αστείρευτα, ή

επειδή τα κρατούσες πίσω;

Αυτά που σημάδεψαν τον αποστολέα,

άγγιξαν ποτέ τον παραλήπτη;

(...)

Πακέτο. Βαρύ.

(...)

-Πώς συστήνεται η αγάπη;

-Ανιδιοτέλεια.

-Αυτό είναι το μεσαίο όνομα. Το μικρό;