Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Από τα βάθη της πληγής μας

Στιγμή κενή,
μα ο χρόνος δαμαστής μας.
Λέξη κλειδί,
σε μία φράση της σιωπής μας.
Μόνο γιατί,
στα πού και πότε της ζωής μας.
Σ' ένα χαρτί,
γραμμένη τώρα η ιστορία της ψυχής μας.
Ένα παιδί,
παγιδευμένο στο κελί της φυλακής μας.
Και μια αυγή,
ο μεγαλύτερος σκοπός της ύπαρξής μας.