Ευκαιρία στη ζωή

Κάθε πότε αναπνέεις? (Όχι θυμάσαι να ανασάνεις, αναπνέεις.)

Το ότι συμβαίνει κάτω απ’τη μύτη σου, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει.

Κάθε πότε χτυπάει η καρδιά σου? (Όχι θυμάσαι ότι πονάει, χτυπάει.)

Το ότι συμβαίνει κι ας χορεύεις σε άλλον ρυθμό, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει.

Κάθε πότε ζεις στο σώμα σου? (Όχι θυμάσαι να το κινήσεις, ζεις σε αυτό.)

Το ότι συμβαίνει κι ας κατοικείς στις σκέψεις σου, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει.

Κάθε πότε ξεκουράζεσαι? (Όχι θυμάσαι να κοιμηθείς, ξεκουράζεσαι.)

Το ότι συμβαίνει κι ας μην τα’χεις προλάβει όλα, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει.

Στην προσπάθεια να θυμηθούμε να ζήσουμε, αγνοούμε ότι ζούμε.

Ίσως όμως φταίει λίγο κι η ερώτηση. Διορθώνω λοιπόν:

Κάθε πότε ευγνωμονείς για την ευκαιρία να αναπνέεις,

να χτυπάει η καρδιά σου,

να ζεις στο σώμα σου,

να ξεκουράζεσαι;

Προορισμός ταξίδι

Στους άλλους χέρι με χέρι. Σε σένα ταχυδρομικά.

Στους άλλους στον ξύπνιο. Σε σένα στα όνειρα.

Στους άλλους επεξήγηση. Σε σένα αφιέρωση.

Οι άλλοι είναι χρόνος. Εσύ συγχρονισμός.

~

Για τους άλλους λαβύρινθος. Για σένα πυξίδα.

Για τους άλλους τουρισμός. Για σένα οδοιπορικό.

Για τους άλλους χίλια κομμάτια. Για σένα ολόκληρη.

Οι άλλοι είναι πρόθεση. Εσύ κάλεσμα.

~

Με τους άλλους παρατηρώ. Μαζί σου βλέπω.

Με τους άλλους κινούμαι. Μαζί σου χορεύω.

Με τους άλλους συζητάω. Μαζί σου επικοινωνώ.

Οι άλλοι είναι αγάπη. Εσύ θυμίζεις έρωτα.