Aντιδραστικό Πνεύμα

Μου είπαν πως να ζήσω και πως να ερωτευτώ.
Και πως να ξέρουν τι ξυπνάει μέσα μου για να με συμβουλέψουν;
Αν φοβούνται να κάνω κι εγώ λάθος, τότε τι έμαθαν εκείνοι από τα δικά τους;

Ο δάσκαλος ξέχασε ότι μπορεί να μάθει από τον μαθητή.

Μου είχαν πει να σέβομαι τους μεγαλύτερους.
Αυτό με έκανε κατευθείαν να νιώθω μικρότερος, είτε ήμουν είτε όχι.
Για τους μικρότερους κανείς δεν μιλούσε.
Σαν να μου δόθηκε η ευκαιρία να μεταμορφώσω, ίσως και να καθορίσω αυτή την έννοια.

Να συγκρίνω τον εαυτό μου ολόκληρο με την εμφάνιση κάποιου που δεν γνωρίζω τίποτα παραπάνω από αυτό που βλέπω; Ποιος τόλμησε να μου φυτρώσει αυτή τη σκέψη; Ήμουν εγώ; Αν δεν ήμουν, τότε ποιος άφησε αυτή την ιδέα να ανθίσει; Πάλι σε εμένα καταλήγουμε. Και όλο αυτό γιατί; Για να συγχωρίσω πομπό και δέκτη; Για να μάθω...

Δεν είναι η ηλικία που σε κάνει μεγάλο κι έτσι είδα μεγάλους σε μάτια παιδιών και μικρούς σε μάτια αρχαιότερων.

Ποιος αληθινός θεός δεν πιστεύει στην ισότητα; Στο διαχωρισμό μικρότερου και μεγαλύτερου σκοπού και λόγου ύπαρξης;

Συνειδητές επιλογές και ασυνείδητες σκέψεις διαμόρφωσαν προηγούμενα στάδια ολόκληρων ζωών. Πως να αλλάξει το αποτέλεσμα αν δεν αλλάξει τίποτα τώρα;

Αν έχω μια ευκαιρία αυτή είναι τώρα.

Τι χτίζω τώρα;

Μέσα σε ένα σώμα που δεν ξέρει τι είμαι

μιλάω μόνος μου, ναι!
Δεν ακούς, δεν είσαι καν εδώ και ούτε ξέρεις που βρίσκεται αυτό.
Αγνοείς ένα μέρος της αλήθειας που δεν είναι απόλυτη για κανέναν λόγο κι όμως αυτή είναι η κατηγορία μου.
Αντιδράς στα λόγια μου, γιατί όμως;
Διαφωνείς με τις σκέψεις μου ή συμφωνείς πως είναι και δικές σου, εκείνες που σε τρομάζουν και προβάλεις σε δαίμονες;
Το λάθος δικαιώνει το σωστό... για εκείνους που διαχωρίζουν την ισορροπία.
Όταν λέει κάτι για μένα αυτό, δεν αποφασίζω εγώ αν λέει κάτι και για εσένα.

Το υποσυνείδητο το έχεις ακουστά;
Το μυστικό του μηνύματος.
Δεν ακούς τον ήχο της σιωπής.
Εγώ της μιλάω συνεχώς.
Είτε φοράει τη μάσκα σου, είτε όχι.