Βαθύς, αιώνιος διχασμός.
Αυτά που θέλω από σένα κι αυτά που θέλω για σένα.
Τα δικά μου, τα δικά σου και τα δικά μας.
Το γέλιο σου προοριζόταν για μένα, φιλτραρισμένο απ'τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο σίγουρος τρόπος να με ζεστάνει..να το χαρίζεις παντού.
Αδιακρίτως.
Σε ζήτησα μόνο δικό μου` κι απ'τη βιασύνη σου να γίνουμε ένα
χωρίς ν'αδικήσεις κανένα, έσπασες σε δισεκατομμύρια κομμάτια.
Σε ζήτησα όμως ολόκληρο` κι απ'το θυμό μου που δε σε λατρεύαν
χωρίς να εξαιρέσω κανέναν, στράφηκα εναντίον των άλλων.
Ένας άλλος ήμουν όμως κι εγώ όταν αναιρούσα τη θυσία σου,
όταν φοβόμουν την ευθύνη του να είμαι αγνή
για να ευλογώ την ύπαρξή σου σε μένα.
Για καθένα που δε σ'αναγνώριζε και το παρατηρούσα,
χαράμιζα μία στιγμή που θα'στρεφε την προσοχή μου σε σένα.
Αδιαλείπτως.
Ο σίγουρος τρόπος να λάβω το δώρο σου..να το εκτιμάω παντού.
Η παρουσία σου ανήκει σε όλους, φιλτραρισμένη από μένα.
Τα δικά μου δικά σου και τα πάντα δικά μας.
Αυτά που θέλω σε σένα κι αυτά που θέλω μαζί σου.
Πηγαίο, διαυγές όνειρο.
