Γράφω τα άγχη σου σε χαρτί
για να τα κάνω βάρκα σε ρυάκι.
Εκπνέω τη δυσπιστία σου σε μπαλόνι
για ν’αφήσω να το παρασύρει ο αέρας.
Κλείνω τη μοναξιά σου στο πατάρι
για να βρεθεί εκτός εποχής.
Σου προσφέρω καραμελότσιχλες
για να μην προλάβουν να χάσουν τη γεύση τους.
Οργανώνω σκοτεινό δωμάτιο
για να γελάσουμε στο πρόσωπο του φόβου.
Κάνω τα όνειρά σου τραγούδι
για να στροβιλιστούμε μέχρι να μας μεθύσουν.
Χαράζω ιδέες σε σκυτάλη
και βλέπω πού φτάνουν όταν προσφέρονται αγνά.
Αφήνω αποτυπώματα αγάπης σε διάσπαρτα μέρη
και κρύβω θησαυρό σε κοινή θέα.
~
Ποτίζω την ιδέα της ύπαρξής σου
και νιώθω την ψυχή μου να ανθίζει.
