Οι απαντήσεις δεν έρχονται ως σωστές ή λάθος. Δεν συνοδεύονται
από φωτεινές επιγραφές που ενημερώνουν για το επίπεδο ορθότητας. Δεν ακολουθούνται
από συνέπειες που μπορείς να διαλέξεις. Δεν σημαίνουν λύτρωση ή καταδίκη. Δεν κατατάσσονται
σε κατηγορίες αναλόγως βαθμού επιρροής στη ζωή σου.
Έχοντας πει αυτό, δεν σταματούν να την επηρεάζουν.
Αλλά δεν τις λαμβάνεις βάσει προσδοκιών. Ή μάλλον, δεν
χρειάζεται να τις λαμβάνεις βάσει αυτών. Γιατί όποιες κι αν είναι, είσαι αυτό
που είσαι -και θα είσαι αυτό που είσαι, ακόμα κι αφότου προσπαθήσεις να μάθεις
τι είσαι. Ή χειρότερα, αφότου προσπαθήσεις να πείσεις γι’ αυτό που θεωρείς ότι είσαι.
Οι αποφάσεις σου θα προδίδουν ποιος είσαι με τρόπο που δεν προβλέπεται.
Έχοντας πει αυτό, μπορείς να αποδεχτείς αυτό που
αποδεικνύεται ότι είσαι.
Ή μπορείς να αρνηθείς την απάντηση, προσποιούμενος ότι είσαι
κάτι άλλο. Ακόμα κι αυτό είναι μια μορφή απάντησης, την οποία δεν μπορείς –ούτε
πρέπει– να ελέγξεις.
Αυτό που είσαι θα συνεχίσει να εκφράζεται με τρόπο που δεν προβλέπεις. Αυτό που αποδέχεσαι θα συνεχίσει να αποτελεί αυτό που ήσουν προτού αποφασίσεις πώς
θες να φανείς.
