Σκέψου εκθετικά

σκέφτομαι την τελευταία φορά που γέλασα
(δεν είναι τόσο μακρινή)
σκέφτομαι γείτονες που χαιρετιούνται εγκάρδια
(δεν είναι τόσο απόμακροι)
σκέφτομαι τον σκύλο να περπατάει χαρούμενα
(δεν είναι τόσο βιαστικός)
σκέφτομαι εκστατικό χορό της βροχής
(δεν είναι τόσο δύσκολος)
σκέφτομαι να γράφω υπνωτισμένα την ιδέα
(δεν είναι τόσο άπιαστη)
σκέφτομαι κόκκινο κρασί και μουσική
(δεν είναι τόσο άψυχα)
~
σκέφτομαι ότι αν γελάς μόνος σου δεν νιώθεις μόνος`
κι ανακουφίζομαι μ' ανάσα βαθιά.

Αγνές Προθέσεις

Σου έχει τύχει να είσαι σε χώρο ιερό και ν’ ανάβεις κερί αφοσιωμένος στη φλόγα του
-κι η ύπαρξή σου όλη να γίνεται προσευχή;

Κι αν η ζωή σου είναι χώρος ιερός -η καρδιά εκκλησία στην οποία βιώνεις την ένωση`
λες κάθε κερί που ανάβεις να γίνεται προσευχή;

Κι αν η σκέψη σου είναι χώρου ιερού -το μυαλό κοινωνός αυτών στα οποία πιστεύεις`
λες κάθε φλόγα στην οποία αφοσιώνεσαι να γίνεται προσευχή;

Θεραπευτική Συνεδρία

-ένας άνθρωπος είμαι, τι μπορώ να κάνω? 

-σήκω να χορέψεις. 

Σοβαρά μιλάω τώρα, μόνο πέντε λεπτά. Ξεκίνα να ακούς -και μετά, χορό της βροχής. Για τις πυρκαγιές, το μεσανατολικό, την αυτονομία του Θιβέτ, για τα παιδιά που κινδυνεύουν και μέσα στην πατρίδα τους και έξω απ’ αυτήν, για την ανισότητα και την αδικία, γι’ αυτούς που δικαιούνται μια αγκαλιά (κι αν ξέραμε πόσοι, όλη η γη θα γινότανε μία), για όσους ήθελαν να χορέψουν αλλά ντράπηκαν, για όσους ντρέπονταν αλλά χόρεψαν, για τη συνείδηση που κατοικεί στη Γη στην οποία ανήκουμε,
για τον άνθρωπο. 

Αν αφιερώσει καθένας μας αυτόν τον χρόνο -μετρώντας από τώρα- στα επόμενα (μόλις πέντε για σένα) λεπτά, θα έχουν βιωθεί περίπου εβδομήντα τέσσερις χιλιετίες αφιερωμένες στην ύπαρξη` αξίζει. Κι αν δεν αλλάξει κάτι παγκόσμια, υπόσχομαι να αλλάξει προσωπικά. Όπως είπαμε όμως.
Χορό της βροχής` για τη συλλογική ψυχή` προς τιμήν της ελπίδας.

Χόρεψε 5 λεπτά