Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Κόσμε, κρίμα

Κόσμος περπατάει στον δρόμο. Δεν λογαριάζει κανέναν τριγύρω του και θα παραβιάσει τον χώρο σου χωρίς καμία συναίσθηση και ενοχή. Θα είμαι κακός αν δεν κάνω στην άκρη; Θα γίνω κακός αν σε σπρώξω ή απλά θα γίνω επιτέλους ορατός; 

Ελεύθερος πολίτης στον δρόμο θέλεις να λέγεσαι μα χωρίς τη μπλε ταυτότητα πάνω σου δεν λέγεσαι ελεύθερος αλλά παράνομος επειδή κυκλοφορείς ελεύθερος.

Κάποτε περίμενα απάντηση, μα πλέον συμφωνώ με τη σιωπή σου γιατί ξέρω πως μέσα σου γίνεται πόλεμος. Θα κατηγορήσεις πρώτα εμένα που στο έδειξα. Πλέον δεν κάνω ερωτήσεις όταν δεν έχεις τη διάθεση να πεις την αλήθεια σου.

Και ξέρω πολύ καλά πότε την έχεις, όπως ξέρω ότι δεν με πιστεύεις γιατί δεν μπορείς να ταυτιστείς με κάποιον που οι πηγές του δεν λένε ψέματα.


Ανδρισμός

Τι βολικό να δίνεις αλλού τη δύναμη ενώ φοβάσαι να πάρεις τον έλεγχό της. Καμία γυναίκα δεν θέλει να είναι κατώτερη του άνδρα κι όμως εκείνη τον άφησε στο ρόλο που έκλεψε ο ίδιος. Πως γίνεται μια μάνα να είναι κατώτερη του γιού της;

Μητρότητα. Ασφάλεια. Γενναιότητα και ανιδιοτέλεια. Γνωστή και ως θεότητα, δημιουργός και γλύπτης αγνής ζωής. Δεύτερη ζωή στο ίδιο σώμα που μοιράζεται σε ένα δεύτερο, σε ένα νέο σώμα δεμένο στο ίδιο νήμα. Εστία υπέρτατης αγάπης και φύλακας ψυχών.

Ανδρισμός. Ασφάλεια. Θάρρος και ηθική. Γνωστό και ως φαλλός και τεστοστερόνη. Φορέας νέων σπόρων και μοιρασμένος σε δύο κεφάλια όπου το ένα σέρνει το άλλο στο ίδιο σώμα. Εγωισμός χαμένος στα ψέματα και βασιλικός σωτήρας.

Μια αντίληψη συνείδησης που χωρίζει τα δύο φύλα. Μα ποια δύο φύλα; Ορίζουμε το φύλο από τα γεννητικά όργανα που έχει το σώμα και κρίνουμε την επιφάνεια αγνοώντας το άπειρο βάθος που κρύβει ο καθένας. Ο φόβος να κοιτάξεις μέσα σου φαίνεται ξεκάθαρα σε ένα τέτοιο θέμα. Και πως να μην φοβάσαι εκείνους που δεν φοβούνται; Πως να μην του ζηλέψεις;

Αφήστε με να μοιραστώ τι έχω καταλάβει από τις μέχρι τώρα αλληλεπιδράσεις μου με τη ζωή όσον αφορά τον ανδρισμό. Κανείς δεν ξέρει τι σημαίνει να είσαι άνδρας. Είναι τόσο εύκολο να σου το λένε ειδικά όταν δεν ξέρουν:
"Πήγαινε να πετάξεις τα ασήκωτα σκουπίδια σαν άντρας που είσαι."
κι ας μην έχεις γυμναστεί ποτέ και δεν έχεις ίχνος μυικής δύναμης.
"Μετακίνησε το ψυγείο σαν δυνατός άντρας που είσαι."
κι ας πέσει να σε πλακώσει, θα πεθάνεις σαν άνδρας.
"Οι γυναίκες να ετοιμάσουν το φαί στη κουζίνα και οι άντρες να πάνε στους ολυμπιακούς."
πολλή αντρίλα έπεσε και θα ξεράσω σε λίγο το σπέρμα που με έφτιαξε. 
"Πέθανε ο πατέρας σου και τώρα είσαι η κολώνα του σπιτιού, κι ας είσαι μικρό παιδάκι."
Να γκρεμοτσακιστώ να σας πάρω μαζί μου αν στέκεστε πάνω μου. 

Πως να φταίξει το αγοράκι όταν ακόμα και μεγάλες γυναίκες του δείχνουν τέτοια ανόητη εξουσία; Πως να καταλάβει; Πως να δει ότι δεν φταίει κανείς; Η ντροπή είναι όλων μας, μη τσακώνεστε!
_______________________________________________________________

Ευτυχώς δεν είμαι μονοδιάστατος και μέσα μου ο έρωτας δεν διακρίνει φυλές και φύλα. Ανδρισμός δεν είναι σωματική δύναμη και τεστοστερόνη, είναι νοοτροπία, δεν είναι φύλο. Έχω γνωρίσει γυναίκες που θα έκαναν άνδρες να νιώθουν ευνουχισμένα αγοράκια που θα φοβούνται ακόμα και να αγαπήσουν τον πατέρα τους για να αποφύγουν την ανελέητη κριτική για τον εαυτό τους που έχει μεταμφιεστεί στην κριτική της κοινωνίας.

Μια μάνα μπορεί να είναι πιο άνδρας από μια λεγεώνα στρατιωτών. Ένας ομοφυλόφιλος άνδρας μπορεί να είναι πιο άξιος να κατέχει το ανδρικό σώμα από τους χιλιάδες ομοφοβικούς ρατσιστές που σκοτώνουν στο όνομα του δήθεν ανδρισμού που νομίζουν πως έχουν, καθώς το μόνο που κρύβουν είναι κάτι σάκοι στα σκέλια που δεν ξέρουν πως και πότε να χρησιμοποιήσουν. Ένας ταπεινός άνδρας είναι πιο άξιος από εκείνους που βασιλεύουν τους αδύναμους και τους φτωχούς.

Ανδρισμός, δεν είναι φύλο.
Ένας άνδρας μπορεί να υπάρχει μέσα σε μια γυναίκα όπως και το αντίθετο.
Ας μην μας ξεγελούν τα εξώφυλλα.
Η αγάπη δεν είναι μεταξύ φύλων.



*Σημείωση: Το κείμενο δεν έχει σκοπό να θίξει τον ανδρισμό κανενός αλλά αν το καταφέρει τότε μάλλον θα υπάρχει κάποιος εύστοχος λόγος και θα ήταν συνετό να τον αφουγκραστεί.

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Έρωτας στα μέτρα σου

Βρισκόμαστε σ' ένα γραφείο. Τα τηλέφωνα χτυπούν διαρκώς κι ο υπάλληλος πνίγεται στα έγγραφα. Παρακολουθούμε την ακόλουθη συνομιλία.

Υπάλληλος: Τμήμα Παραγγελιών. Τι μπορώ να κάνω για σας;
Γυναικεία Φωνή: Έναν σύντροφο στο 11 παρακαλώ.
Υπάλληλος: Μάλιστα. Πώς τον θέλετε;
Γυναικεία Φωνή: Φιλότιμο, ειλικρινή.. κι ερωτευμένο!
Υπάλληλος: Μας τελείωσε ο έρωτας. Να βάλω επιθυμία;
Γυναικεία Φωνή: ...εντάξει...
Υπάλληλος: Σε λίγο θα είναι κοντά σας. Ευχαριστούμε για την προτίμησή σας!


Βρισκόμαστε στο ίδιο γραφείο. Η κατάσταση παραμένει ως έχει.
Νέα συνομιλία με την ίδια γυναικεία φωνή.

Γυναικεία Φωνή: Καλησπέρα. Για μία επιστροφή τηλεφωνώ.
Υπάλληλος: Βεβαίως. Πώς μπορώ να βοηθήσω;
Γυναικεία Φωνή: Έγινε μάλλον κάποιο λάθος. Συμφωνήσαμε επιθυμία, αλλά στείλατε πόθο!
Υπάλληλος: Σας ζητώ συγγνώμη για την αναστάτωση. Μπορείτε παρακαλώ να μου υπενθυμίσετε την αρχική παραγγελία;
Γυναικεία Φωνή: Φιλότιμο, ειλικρινή κι ερωτευμένο είχα ζητήσει, μα είχε τελειώσει ο έρωτας και..
Υπάλληλος: Τον θέλετε ακόμα; Απ' ότι βλέπω φέραμε.
Γυναικεία Φωνή: Ναι, ναι! Εννοείται!
Υπάλληλος: Μόνο που...
Γυναικεία Φωνή: Μόνο που τι;
Υπάλληλος: Μόνο που δεν έχουμε αλήθεια. Να βάλω λίγη ευθύτητα;
Γυναικεία Φωνή: Εντάξει..Περιμένω.


Στο γραφείο τίποτα δεν έχει αλλάξει. 
Η ίδια γνώριμη φωνή στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου.

Γυναικεία Φωνή: Γεια σας. Μιλήσαμε και προηγουμένως...
Υπάλληλος: Ναι, σας θυμάμαι. Προέκυψε κάποιο πρόβλημα;
Γυναικεία Φωνή: Έτσι νομίζω. Είχαμε πει ευθύτητα, αλλά στείλατε θράσος.
Υπάλληλος: Χίλια συγγνώμη, αυτά τα δύο μπερδεύονται συνήθως.Μπορώ να το τακτοποιήσω άμεσα, αν και...
Γυναικεία Φωνή: Αν και;
Υπάλληλος: Αν και μόλις ξεμείναμε από φιλότιμο.
Γυναικεία Φωνή: Ωχ..χμ..και τι βάζετε στη θέση του;
Υπάλληλος: Τίποτα.
Γυναικεία Φωνή: Τίποτα;! Τι εννοείτε;
Υπάλληλος: Πως δεν έχει υποκατάστατο. Θέλετε να διαλέξετε κάτι άλλο;
Γυναικεία Φωνή: Δεν ξέρω..τι να το κάνω ένα θρασύ κάτι που να μ'επιθυμεί; Ίσως χρειαστεί να σας καλέσω άλλη στιγμή. Περίπου πότε φέρνετε;
Υπάλληλος: Δυστυχώς είναι άγνωστο. Η σπανιότητα βλέπετε...
Γυναικεία Φωνή: Καταλαβαίνω...
Υπάλληλος: Μπορούμε μήπως να εξυπηρετήσουμε αλλιώς;
Γυναικεία Φωνή: Μπα, δε βλέπω το πώς...
Υπάλληλος: Θέλετε μήπως κάποιο απ'τα προσωρινά μας πακέτα; Και το επιστρέφετε όταν ετοιμάσουμε την αρχική παραγγελία.
Γυναικεία Φωνή: Μα...
Υπάλληλος: Είναι κάτι που ικανοποιεί ιδιαίτερα τους πελάτες μας. Πρόκειται για εξαιρετική συμφωνία!
Γυναικεία Φωνή: Δεν ξέρω, δε νομίζω.
Υπάλληλος: Τι σας προβληματίζει, αν επιτρέπεται;
Γυναικεία Φωνή: Δε θα το εκτιμήσω το ίδιο. Οπότε ποιος ο λόγος;
Υπάλληλος: Μα δεν υπάρχει λόγος να στερείστε λόγω ελλιπών αποθεμάτων!
Γυναικεία Φωνή: Δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε. Πώς γίνεται να στερηθώ κάτι που δεν είχα σκοπό να ζητήσω;
...
Γυναικεία Φωνή: Αφήστε το καλύτερα, δεν πειράζει. Θα ψάξω κάπου αλλού. Κι αν δεν τον βρω, θα καλέσω σε λίγο καιρό να μάθω αν είναι έτοιμος. Σημειώνετε;
Υπάλληλος: Φιλότιμο...ειλικρινή..κι Ερωτευμένο.. καλέ ναι! μ'έψιλον κεφαλαίο! Καλή σας μέρα!

Κουνάει το κεφάλι του, τσαλακώνει και πετάει το χαρτί. Τα φώτα σβήνουν.


~ συμμετοχή στην παράσταση "Olakolaz.gr III - Ένα καρφί πάνω στον τοίχο",
Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής Tabula Rasa.



Τζίνι

Γελάω όταν διατάζουν γέλιο,
γελάω με το θράσος τους.
Χαρίζω όταν ζητούνε δώρο,
χαρίζω εμπειρίες.
Υπακούω όταν απαιτούν,
 υπακούω στην ανάγκη.


Χωρίς να τους ανήκω,
είμαι δικό τους.
Χωρίς να τους υπηρετώ,
τους εξυπηρετώ.


Αν είχα εγώ τις 3 ευχές...
η αρχή του εγωισμού,
το τέλος του
και η Ισορροπία.



Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Υπεροψία

"Θα πάρω τη καρδιά σου και θα της βάλω τη μάσκα μου." τόλμησε να πει. "Θα σου δώσω τη καρδιά μου γιατί δεν σου ανήκει και ξέρω πως δεν θα την κατακτήσεις ποτέ."

Τα κλαδιά των δέντρων ψάχνουν κάτι στον ουρανό σαν να τρέχουν να ξεφύγουν από τις ρίζες τους ή τουλάχιστον έτσι λένε μερικοί εαυτοί. Ξέρουν πως αν κόψουν τα θεμέλια θα καταρεύσουν αλλά θέλουν να κρυφτούν ανά στιγμές. Έτσι, κοιτούν τα άλλα δέντρα τι κάνουν. Παρατηρούν όλα τα υπόλοιπα με περιέργεια και με μια απροσδιόριστη απόλαυση δοκιμάζουν τις επιλογές των άλλων και τις κάνουν δικιές τους. Ψηλώνουν και ψηλώνουν και από την κορυφή περιγελούν τον ίδιο τους τον δάσκαλο γιατί θέλουν να αγγίξουν τον ουρανό πρώτα κι ας χάσουν τα πάντα, κι ας χάσουν τον εαυτό τους.

Μέσα σε ένα κούφιο δέντρο βρήκα μια καρδιά που είχε κι άλλες καρδιές μέσα. Την άγγιξα, την άνοιξα κι έμαθα πως δεν ήταν η δικιά μου τελικά αλλά δεν είχε σημασία γιατί η καρδιά είναι καρδιά και ανεξάρτητα σε ποιον ανήκει, δεν είναι κανενός το παιχνίδι.

Τα δέντρα μεγάλωσαν κι έγιναν παιδιά κι αφού έμαθαν τι δεν επιτρέπεται να κάνουν, το έριξαν στο παιχνίδι.  Γιατί δεν ήταν το μήλο ο απαγορευμένος καρπός σε αυτόν τον κήπο, αλλά η καρδιά. Αυτό το ρίσκο ήταν η αρχή και το τέλος ταυτόχρονα. Οπότε έκαναν ολόκληρο τον κόσμο παιχνίδι τους και τίποτα δεν γλύτωσε, τίποτα δεν έμεινε άχρηστο, ούτε οι καρδιές. Ειδικά αυτές, καθώς ήταν η γραμμή της τελειότητας. Έγιναν το αγαπημένο παιχνίδι, το κίνητρο όλων στον αγώνα για την κατάκτηση μιας άυλης πραγματικότητας που γι' αυτήν κανείς δεν θα μάθει ποτέ και κανείς δεν θα μιλήσει.

*Η λησμοσύνη της αλήθειας μου. Αυτό το βραβείο της ήττας σου.*

Λάτρεψαν να απεχθάνονται τη θεϊκή τους ρίζα και έβαλαν φωτιά στα χέρια τους.
Κι εγώ; Εγώ έκαψα ό,τι έπιασα και ακόμα μεταμόρφωσα τον καπνό σε πόνο. Έδωσα θερμότητα σε κάτι κρύο επειδή ζήλευε κι όταν πάγωσα πήρε τον ρόλο μου. Βρισκόταν σε έκσταση και μόνο στη σκέψη ότι εγώ θα έπαιρνα το ρόλο του. Εκδίκηση δεν πήρα ενώ ήθελα, επειδή ένιωθα τη δίψα του ακόρεστη και γι' αυτό την άφηνα να μεγαλώνει.

Ένα παιδάκι ήταν κι αυτό. Και το άφησα να παίξει.
Αλλά παιδί είμαι κι εγώ οπότε το άφησα να μεγαλώσει παρέα με τη λαχτάρα του.

"Έλα, παίξε μαζί μου, όχι με τη καρδιά μου.".
Νόμισε πως ήταν η πρόκληση του απαγορευμένου.
Αλλά δεν ήταν απαγορευμένη η καρδιά, ούτε κάτι κακό όπως το άφησα να φαντάζεται.
"Έλα, παίξε μαζί μου, όχι με τη καρδιά μου, είναι καταραμένη."

Παίξε με οτιδήποτε επιθυμείς απλά μην παίξεις με τις καρδιές.
Μπορεί μια από αυτές να είναι η δικιά σου.

Πλέον δεν έχω καρδιά, την απελευθέρωσα και δεν μου ανήκει πια.
Μπορείς να με ξεχάσεις τώρα.

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Περί Έργων

___________________________________________________________________________

Συγχρονισμοί: (+)
Να βρίσκεσαι στον σωστό τόπο σε λάθος χρόνο.
Να βρίσκεσαι στον σωστό χρόνο αλλά σε λάθος τόπο.
Να χάνεσαι ανάμεσα στο σωστό και το λάθος για να τα απελευθερώσεις.
Όταν ο χρόνος συνδέεται με τον χώρο, άρα δεν μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο.
Έξλη: (-)
Μου λείπει κάτι και το έχεις.
Σου λείπει κάτι και το έχω.
Δεν μου λείπει κάτι, βρήκα κάτι και το θέλω για μένα.
Δεν σου λείπει κάτι, με βρήκες και με θέλεις για σένα.
Περίεργο: (0)
να συνδέονται όλα και το κάθετι να χρειάζεται όλα τα υπόλοιπα.
να θες να κατηγοριοποιείς το ένα σε ομάδες και να το έχεις ανάγκη.
που όλα είναι περίεργα.
που λίγοι τα ανακαλύπτουν.
___________________________________________________________________________

Αδρανείς

- Δε με πειράζει που σε σκέφτομαι. Με πειράζει που δε θέλω να στο πω.
  Απλά βολεύει να πιστεύω πως το ξέρεις.

- Όντως το ξέρω. Απλά βολεύει που περιμένω εσένα να εκφραστείς.

- Πράγματι θέλω να εκφραστώ.
  Ως τότε, βολεύει από πείσμα να περιμένω πρώτο βήμα από σένα.

- Όντως, ψάχνω τον τρόπο να το κάνω.
  Ως τότε, βολεύει να λέω πως άφησες το πείσμα σου να μπει ανάμεσά μας.


Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

Νέα Σελήνη




Ακρίβυναν πολύ τα παραμύθια`
κι εγώ που πλήρωσα ακριβά την κάθε αλήθεια,
πώς θα τα ζήσω;

Αργήσαν αρκετά και οι σωτήρες`
κι εγώ που δείλιασα κι αρνήθηκα τις μοίρες,
πού θα γυρίσω;

Τέλος τώρα πια οι δικαιολογίες.