Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Σκοινί

Δένεται και γίνεται κόμπος.
Παρατράβηξε.
Το πήρες κι έγινε κορδόνι.
Τώρα κρέμεται από μια κλωστή.

Θηλιά που θέλει να σε πνίξει.
Παρακαλάει να κρεμάσει τα παλιά σου.
Αν αντέξει.
Τον τελευταίο Ιούδα τον σιχάθηκε` τον έφτυσε στη γη.

Σε στηρίζει ν' ανέβεις.
Σε κρατά να μην πέσεις.
Στερεωμένο σε κορμούς, κρυμμένο στα γρασίδια.. τρικλοποδιά.
Κρατημένο σε χέρια, συναινέσει παιδιών.. παιχνίδι.

Εν τέλει.
Θα βρω ένα και
θα σας τυλίξω όλους -μαζί
(εσάς τους απρόσωπους)
Θα σας στριφογυρίζω και
θα βάλω τα γέλια -μόνη
(να νιώσετε απειλή)

Μ' ένα τέτοιο θα πνίξω τις ανήκουστες φωνές σας,
μ' ένα άλλο θα σας σφίξω τα λουριά και
μ' ένα τελευταίο θα δέσω τ' αναίσχυντα χέρια σας.

Έτσι.
Για το γαμώτο.
Και την ελευθερία -τη δική μου.


Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Όλα δικά μου

Όσο μ' απασχολούσε ο ρόλος που έπαιζες,
τόσο ξεχνούσα να επιλέξω τον δικό μου.
Όσο μετρούσα τις πληγές σου,
τόσο ανέβαλα να θεραπεύσω τη δική μου.
Όσο μ' ένοιαζαν τα μονοπάτια που θα πάρεις,
τόσο καθυστερούσα να επιλέξω το δικό μου.

Όσο μ' ενδιέφερε να σε γνωρίσω,
τόσο αργούσα να σου συστηθώ.

Όσο με προστάτευα απ' τους φόβους σου,
τόσο επέτρεπα να με κυριεύει ο δικός μου.
Όσο προσπαθούσα να κερδίσω την αγάπη σου,
τόσο άφηνα να χαραμίζεται η δική μου.
Όσο επιθυμούσα να γεμίσω το κενό σου,
τόσο κινδύνευε να μεγαλώσει το δικό μου.

Όπως προείπα...


Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Αλήθεια;

Ο ύπνος κάτω από τ' αστέρια είν' ευτυχισμένος ύπνος.
Ευχαριστώ τον ουρανό που δεν πέφτει να μας πλακώσει`
όχι σαν τα ταβάνια που ψάχνουν αφορμή να καταρρεύσουν.
Μια που είπες γι' αφορμές.
Πες μου τις προφάσεις σου.

Τι περιμένεις; Ψάξου.

Όλο σου το Είμαι ηδονίζεται σε μία σκέψη.
Με μια μονάχα αίσθηση.
Ποια είν' αυτή;
Ξεστόμισέ το.
Μοιράσου το.
Αποδυνάμωσε το φόβο ότι είναι ψέμα.

Σκέψου την καρδιά και νιώσε το μυαλό σου.
Με κάθε αύριο γερνάς.
Τώρα.
Κι αργότερα σ' ευχαριστείς.


Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Αφασία Σελήνης

Εγώ περπατούσα κι εσύ ακολουθούσες. Κι όσο πιο πολύ επιτάχυνα.. κι άνοιγα το βήμα.. και φοβόμουν.. τόσο πιο κοντά ερχόσουν. Αυτή είναι όμως η δουλειά σου. Να πλησιάζεις βιαστικά. Δε σ’ αδικώ. Φωτίζεις δρόμο γι’ άγρυπνους οδοιπόρους. Τι να πειράζει;

Ταξιδιώτη της ψυχής με λένε κάποιοι.
Το πνεύμα το άφησα στην άκρη και παίρνω τα δάση αντί για τα βουνά.

Εγώ έψαχνα κι εσύ κρυβόσουν. Κι όσο πιο πολύ αναζητούσα.. κι έκανα τον κόσμο άνω κάτω.. και σήκωνα τις πέτρες και τους βράχους.. τόσο πιο βαθιά χωνόσουν. Αυτός είν’ όμως ο σκοπός σου. Να περιμένεις τα σκοτάδια. Δε σε κατηγορώ. Δημιουργείς μυστήριο για έμμονους λύτες. Τι θέμα να ’χω;

Ταξιδιώτη της στιγμής με λένε κάποιοι.
Την πράξη την έκανα πιο πέρα και κολυμπώ σε λίμνες αντί για τα ποτάμια.

Εγώ μιλούσα κι εσύ άκουγες. Κι όσο πιο πολύ ανοιγόμουν.. κι έλεγα τις ιστορίες της ζωής μου.. και μοιραζόμουν εμπειρίες.. τόσο στη σιωπή καθόσουν. Αυτό είναι όμως το κλειδί σου. Να ισορροπείς το θόρυβο. Δε σε παρεξηγώ. Κυβερνάς αισθήματα γι’ αθεράπευτα ρομαντικούς. Τι να ενοχλεί;

Ταξιδιώτη της ζωής με λένε κάποιοι.
Το φόβο τον άγγιξα μ’ αγάπη και καίγομαι σ’ επιθυμίες αντί για τις φωτιές.


Ορισμένοι πάλι λένε πως όταν ζήλεψε τον ήλιο, έκλεψε το φως του και καταδικάστηκε στην ύπαρξη μαζί του.
Εκείνη είναι τ' όνειρο κι αυτός το νόημά του.


Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Μαζί σου, γιατί

Αλλάζεις τα πρόσωπα
κι αντί για πουκάμισα, φοράς ανθρώπους.
Αλλάζεις τα ενδεχόμενα
κι αντί για κινδύνους, δίνεις πιθανότητες.
Αλλάζεις τις ιστορίες
κι αντί για παραμύθια, γράφεις βίους.
Αλλάζεις τις συνθήκες
κι αντί για πόλεμο, φέρνεις εκεχειρία.
Αλλάζεις τους χαρακτήρες
κι αντί για επιθέσεις, δέχεσαι επισκέψεις.
Αλλάζεις τους προορισμούς,
κι αντί για διακοπές, οργανώνεις ταξίδια.
Αλλάζεις τους χρόνους
κι αντί για ημέρες, μετράς εμπειρίες.
Αλλάζεις τις ύλες
κι αντί για παραγωγή, εμπνέεις δημιουργία.
Αλλάζεις τους μηχανισμούς,
κι αντί για φυσική, διδάσκεις φύση.
Αλλάζεις τις κινήσεις
κι αντί για βήματα, χορεύεις εκφράσεις.
Αλλάζεις τους διαλόγους
κι αντί για απόψεις, εγείρεις απορίες.
Αλλάζεις τα πάθη
κι αντί για συμφορές, διακρίνεις επιθυμίες.
Αλλάζεις τους στόχους
κι αντί για νίκες, υπολογίζεις παιχνίδια.

Με μένα γιατί..
Αλλάζω τα γράμματα
κι αντί να πατάω, πετάω.
Αλλάζω τους όρους
κι αντί να δείχνω, φαίνομαι.