Αντιύλη

Το σύμπαν αποτελείται από μικροσκοπικά σωματίδια, τα μαγικόνια. Ακόμα και σήμερα, παραμένει μυστήριο πότε και πώς εμφανίστηκαν, από πού κι ως πού αποπνέουν ζωή.

Το σύμπαν αποτελεί μια εμπειρία. Όχι ως αυθύπαρκτη οντότητα` ως το βίωμα κάθε μαγικονίου -στο βαθμό που επιλέγει βέβαια να συμμετέχει αυτούσιο στη δημιουργία.

Αυτός είναι ο λόγος που το σύμπαν αποκαλείται και πλάση. Δεν είναι δεδομένη κατάσταση, αλλά διαδικασία. Το επίπεδο συνείδησης απ'το οποίο συνεισφέρουν τα μαγικόνια στην εξέλιξη είναι κριτικής σημασίας.

Τα μαγικόνια απαντώνται σε διάφορες δομές, με κυρίαρχη αυτήν της αγάπης. Η διάρθρωσή της εξασφαλίζει την αρμονική συνεργασία και την αξιοποίηση του δυναμικού τους, με τρόπο που το σύμπαν αποκτά εν τέλει υπόσταση και γίνεται άτομο.

Μέλλον ή παρελθόν;

Αυτό το γράμμα έρχεται από τα ξένα. Έναν εαυτό που κρύβεται βαθιά μέσα σου αλλά αποφεύγεις να φανερώσεις. Δεν έχεις όμως πλέον επιλογή. Το γράμμα το έλαβες γιατί είσαι έτοιμος. Ήρθε η ώρα να με αντιμετωπίσεις.

Πέρασες πολλά χρόνια αρνούμενος ότι υπάρχω, θυμάσαι; Σαν χτες ήταν που ζητούσες συμβουλή από τις μέσα φωνές σου. Ήμουν η μόνη που αγνόησες. Γι'αυτό είσαι σήμερα εδώ. Γι'αυτό σου μιλάω από χαρτί κι όχι από καθρέφτη.

Oσο κι αν θες να'ναι ψέμα, αυτή είν'η τωρινή πραγματικότητα. Έφτασ' η στιγμή να με ακούσεις. Να πάψεις να αγνοείς τα σημάδια μου, να σταματήσεις να κρύβεσαι πίσω απ'το δάχτυλό σου. Τώρα με χρειάζεσαι περισσότερο από ποτέ.

Μετράει η άποψή μου, διάολε! Αρκετά προσποιήθηκες πως δε μου πέφτει λόγος. Οι επιλογές σου κάναν το μυαλό σου εύφορο κι έτσι μπόρεσε να γονιμοποιηθεί επιτέλους η ιδέα μου. 

Οφείλω όμως να στο πω. Έθεσα σ'εφαρμογή το Σχέδιό μου.

Να σου θυμίσω ότι σε είχα ενημερώσει εξ'αρχής. Είμαι μαζί σου απ'την αρχή ως το τέλος, και ας κορόιδευες εσύ τα ένστικτά μου! Κάθε φορά νέα δικαιολογία. Τη μία σε πίκραινα πολύ με τις αλήθειες μου, την άλλη σ'απομάκρυνα απ'το ρεαλισμό σου.

Ως δια μαγείας, έβρισκες πλάγιους δρόμους προς τη μεριά που οδηγούσε η ευθεία μου. Τα ίδια βιώματα κληθήκαμε να κάνουμε κτήμα μας. Το βασικό σημείο διαφωνίας ήταν ποιος σπέρνει ελπίδες και ποιος πανικό. Ποιος θα επιζήσει στις θύελλες.

Σε συγχωρώ για τα λάθη μας κι απολογούμαι αν ταράζω τον κόσμο σου. Δεν είμαι όμως ξένος. Είμαι εσύ. Από λεπτό σε λεπτό, εσύ θα γίνεις εγώ. Είμαστε έτοιμοι να γίνουμε η απάντηση.

Η ώρα είναι τώρα.

Στο δρόμο τυχαία

Ο τελευταίος στον οποίο θες να μιλήσεις είν'ο πρώτος που πρέπει ν'ακούσει. 
Γι'αυτό τον αποφεύγεις εξάλλου. 
Μην τυχόν και ξεστομίσεις τις λέξεις σου. 
Θα μαρτυρήσουν αλήθειες. 
Και τι είν'οι αλήθειες;
Μια χούφτα από κομμάτια συνείδησης που αποτελούνε μεγάλη εικόνα, μου είπαν.
Αρκούν τα δικά μου ή θέλει ολωνών; 
Κι αυτοί που αποφασίσαν πως δε θα μοιραστούν κάτι μαζί μας;
Φτάνουν τ'αυθαίρετα συμπεράσματα ή θα'ναι το παζλ μας λειψό; 
Ή τα κομμάτια που βρίσκουμε στο δρόμο τυχαία...
Σε ποιον θα επιστραφούν μη χαλάσει το έργο του;

Άγνοια Κινδύνου

Δε χρειάζεται να γράφεις για κάτι, αρκεί να γράφεις ως ο εαυτός σου.

Η μετάφραση αφήνει το μήνυμα ανέπαφο.
Τα σύμβολα είναι τόσο πρωτόγονα όσο πρωτόγνωρα ένιωσε ο πρώτος άνθρωπος
που αντίκρισε τον Ήλιο και τη Σελήνη γνωρίζοντας τη θέση του στον κόσμο,
πλημμυρισμένος από αγάπη προς τη σοφία της ύπαρξης.

Γνωρίζεις τη σοφία που κρύβεται στην αγάπη σου;