Θεραπευτική Συνεδρία

-ένας άνθρωπος είμαι, τι μπορώ να κάνω? 

-σήκω να χορέψεις. 

Σοβαρά μιλάω τώρα, μόνο πέντε λεπτά. Ξεκίνα να ακούς -και μετά, χορό της βροχής. Για τις πυρκαγιές, το μεσανατολικό, την αυτονομία του Θιβέτ, για τα παιδιά που κινδυνεύουν και μέσα στην πατρίδα τους και έξω απ’ αυτήν, για την ανισότητα και την αδικία, γι’ αυτούς που δικαιούνται μια αγκαλιά (κι αν ξέραμε πόσοι, όλη η γη θα γινότανε μία), για όσους ήθελαν να χορέψουν αλλά ντράπηκαν, για όσους ντρέπονταν αλλά χόρεψαν, για τη συνείδηση που κατοικεί στη Γη στην οποία ανήκουμε,
για τον άνθρωπο. 

Αν αφιερώσει καθένας μας αυτόν τον χρόνο -μετρώντας από τώρα- στα επόμενα (μόλις πέντε για σένα) λεπτά, θα έχουν βιωθεί περίπου εβδομήντα τέσσερις χιλιετίες αφιερωμένες στην ύπαρξη` αξίζει. Κι αν δεν αλλάξει κάτι παγκόσμια, υπόσχομαι να αλλάξει προσωπικά. Όπως είπαμε όμως.
Χορό της βροχής` για τη συλλογική ψυχή` προς τιμήν της ελπίδας.

Χόρεψε 5 λεπτά