Λούνα Παρκ

Γίνονται απίστευτα πολλά τελευταία

και πολλά απίστευτα συγχρόνως.

Ρόλερ κόστερ επί του καναπέ.

Ή πύργος του τρόμου

με την ευγνωμοσύνη του μετά`

αφού προσγειωθώ ασφαλής,

έχοντας νιώσει τ' αόρατα χέρια που εμποδίζουν την πτώση μου.

Αίσθηση ευλογίας που επιτείνει την αγωνία.

Πώς θα με δω στο δωμάτιο με τους καθρέφτες;

Ποιο φίλτρο επηρεάζει την εικόνα

και με τι συχνότητα συμβαίνει;

Οι ιδέες στο μυαλό μου συγκρουόμενα,

αλλά χωρίς σημασία εφόσον μοιραζόμαστε γέλιο.

Στον κόσμο που έχει ως μόνη σταθερά 

μια ρόδα που πάντα γυρίζει,

μου αρκεί ν' απολαμβάνω τη θέα.