Υπεροψία

"Θα πάρω τη καρδιά σου και θα της βάλω τη μάσκα μου." τόλμησε να πει. "Θα σου δώσω τη καρδιά μου γιατί δεν σου ανήκει και ξέρω πως δεν θα την κατακτήσεις ποτέ."

Τα κλαδιά των δέντρων ψάχνουν κάτι στον ουρανό σαν να τρέχουν να ξεφύγουν από τις ρίζες τους ή τουλάχιστον έτσι λένε μερικοί εαυτοί. Ξέρουν πως αν κόψουν τα θεμέλια θα καταρεύσουν αλλά θέλουν να κρυφτούν ανά στιγμές. Έτσι, κοιτούν τα άλλα δέντρα τι κάνουν. Παρατηρούν όλα τα υπόλοιπα με περιέργεια και με μια απροσδιόριστη απόλαυση δοκιμάζουν τις επιλογές των άλλων και τις κάνουν δικιές τους. Ψηλώνουν και ψηλώνουν και από την κορυφή περιγελούν τον ίδιο τους τον δάσκαλο γιατί θέλουν να αγγίξουν τον ουρανό πρώτα κι ας χάσουν τα πάντα, κι ας χάσουν τον εαυτό τους.

Μέσα σε ένα κούφιο δέντρο βρήκα μια καρδιά που είχε κι άλλες καρδιές μέσα. Την άγγιξα, την άνοιξα κι έμαθα πως δεν ήταν η δικιά μου τελικά αλλά δεν είχε σημασία γιατί η καρδιά είναι καρδιά και ανεξάρτητα σε ποιον ανήκει, δεν είναι κανενός το παιχνίδι.

Τα δέντρα μεγάλωσαν κι έγιναν παιδιά κι αφού έμαθαν τι δεν επιτρέπεται να κάνουν, το έριξαν στο παιχνίδι.  Γιατί δεν ήταν το μήλο ο απαγορευμένος καρπός σε αυτόν τον κήπο, αλλά η καρδιά. Αυτό το ρίσκο ήταν η αρχή και το τέλος ταυτόχρονα. Οπότε έκαναν ολόκληρο τον κόσμο παιχνίδι τους και τίποτα δεν γλύτωσε, τίποτα δεν έμεινε άχρηστο, ούτε οι καρδιές. Ειδικά αυτές, καθώς ήταν η γραμμή της τελειότητας. Έγιναν το αγαπημένο παιχνίδι, το κίνητρο όλων στον αγώνα για την κατάκτηση μιας άυλης πραγματικότητας που γι' αυτήν κανείς δεν θα μάθει ποτέ και κανείς δεν θα μιλήσει.

*Η λησμοσύνη της αλήθειας μου. Αυτό το βραβείο της ήττας σου.*

Λάτρεψαν να απεχθάνονται τη θεϊκή τους ρίζα και έβαλαν φωτιά στα χέρια τους.
Κι εγώ; Εγώ έκαψα ό,τι έπιασα και ακόμα μεταμόρφωσα τον καπνό σε πόνο. Έδωσα θερμότητα σε κάτι κρύο επειδή ζήλευε κι όταν πάγωσα πήρε τον ρόλο μου. Βρισκόταν σε έκσταση και μόνο στη σκέψη ότι εγώ θα έπαιρνα το ρόλο του. Εκδίκηση δεν πήρα ενώ ήθελα, επειδή ένιωθα τη δίψα του ακόρεστη και γι' αυτό την άφηνα να μεγαλώνει.

Ένα παιδάκι ήταν κι αυτό. Και το άφησα να παίξει.
Αλλά παιδί είμαι κι εγώ οπότε το άφησα να μεγαλώσει παρέα με τη λαχτάρα του.

"Έλα, παίξε μαζί μου, όχι με τη καρδιά μου.".
Νόμισε πως ήταν η πρόκληση του απαγορευμένου.
Αλλά δεν ήταν απαγορευμένη η καρδιά, ούτε κάτι κακό όπως το άφησα να φαντάζεται.
"Έλα, παίξε μαζί μου, όχι με τη καρδιά μου, είναι καταραμένη."

Παίξε με οτιδήποτε επιθυμείς απλά μην παίξεις με τις καρδιές.
Μπορεί μια από αυτές να είναι η δικιά σου.

Πλέον δεν έχω καρδιά, την απελευθέρωσα και δεν μου ανήκει πια.
Μπορείς να με ξεχάσεις τώρα.