Φοβάμαι αυτούς που συμπεραίνουν χωρίς να προσπαθούν να
καταλάβουν. Αυτούς που πιστεύουν ότι το παρελθόν οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια
στο μέλλον, νομίζοντας πως ξέρουν τι σκέφτομαι πριν καν ολοκληρώσω την πρόταση.
Εκείνους που –έχοντας διαβάσει ένα μου κεφάλαιο- θεωρούν πως δικαιούνται να
μαντεύουν το τέλος κάθε ιστορίας μου. Φοβάμαι αυτούς που δεν έχουν την υπομονή
να μάθουν πού καταλήγω. Εκείνους που δεν ακούν καμιά περιγραφή μου ολόκληρη, παρά
χτίζουν την απάντηση που πιστεύουν πως αξίζω -έχοντας κρατήσει τα μισά. Τους φαντάζομαι
να καλούν την αστυνομία αν ξεστομίσω ποτέ πως θέλω να σκοτώσω την ώρα μου`
αυτήκοοι μάρτυρες σκοροφαγωμένων καταθέσεων ψυχής. Με τρομάζουν όσοι φέρονται
σαν να με ξέρουν αγνοώντας ότι ακόμα συστήνομαι. Πανικοβάλλομαι όταν μιλάνε για
μένα με μεγαλύτερη βεβαιότητα από αυτή που μιλούν για τον εαυτό τους τον ίδιο. Φοβάμαι
αυτούς που λένε ότι εκτιμούν τον τρόπο που σκέφτομαι, αλλά αδιαφορούν γι’αυτόν
όποτε τολμώ να τον εκφράσω.
Αν θες να τους αναγνωρίσεις, παρατήρησε ποιοι σε διακόπτουν όποτε εξηγείς τι σ'αγγίζει. Δεν τους απασχολεί να συναισθανθούνε το βίωμα` νομίζουν ότι αρκεί να το ξέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Έχεις κι εσύ Λόγο