Να σε βαράει κατακούτελα ο έρωτας.
Να σε βαράει η ξαφνική πετριά να κυνηγήσεις το όνειρο.
Να σε βαράει το κοκτέιλ στην παραλία.
Να σου τη βαράει ότι υπάρχει ελπίδα.
Να σου τη βαράει ότι όλα έχουν λόγο.
Να σου τη βαράει ότι μπορείς μόνη.
Να σου τη βαράει και να φεύγεις.
Να βαράνε τα ξυπνητήρια και να μην ακούς.
Να βαράνε τα κουδούνια και να μην ανοίγεις.
Να βαράνε τα μπάσα στις συναυλίες και να χορεύεις.
Να βαράνε τα κεφάλια τους στον τοίχο που σε έχασαν.
Εσένα να μη βαράνε.
Ποτέ. Ή έστω,
ποτέ (ποτέ) ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Έχεις κι εσύ Λόγο