Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Η Κοιλιά του Μπαλονιού

Τα βήματά σου' αέρας.
Κάποτε έδενες τα μπαλόνια σου σφιχτά στον καρπό σου, μην τυχόν και σου φύγουν.
Τώρα φοράς τις χοντρές κορδέλες τους στην πλάτη σου, μήπως μπορέσεις και φύγεις μαζί τους.
Μήπως και, μετά κάποιας διϋλιστικής απορροφήσεως, γίνεις ένα με το χωρίς βάρος φορτίο τους.
Μήπως και χάσεις την  κακοφορμισμένη πυξίδα σου και χαθείς μια για πάντα στην ακανόνιστη πορεία απ' το κατακόκκινο χρώμα τους.
Μήπως και ξεπαστρέψεις τη γεμάτη γωνίες και χωρίσματα στρογγυλή κοιλιά τους.
Πάντα φοβόσουν τη φουσκωμένη κοιλιά τους.
Μην κι έρθει ποτέ κάποια στιγμή στη ζωή σου και σαν την τελευταία μυτερή καρφίτσα μπήξει τα νύχια του άχρονου κεφαλιού της στ' ασθενικά σωθικά τους.
Μην και χυθούν οι ναφθαλίνες από τα παλιά, μη φορεμένα ρούχα σου και μείνεις γυμνός από ελπίδες κι όνειρα να τριγυρνάς μες στην πηχτή σαν τη φρέσκια λάσπη νύχτα σου, αναζητώντας μόνος κάποια καινούρια πατρίδα.
Μην και η πείνα που τάιζες τόσα χρόνια τους σκόρους σου τους μεταλλάξει σε αχόρταγες βδέλλες και τους στείλει να κυνηγούν εκείνες τις καλοφυλαγμένες κρεμάστρες της άδειας σκαλιστής ντουλάπας σου.
Μην και ποδοπατηθούν οι  εξωτερικές αράχνες του εσωτερικού μη μου άπτου κουκουλιού σου, ξερνώντας ασύστολα το δαήμον σάλιο τους, και υφάνουν χωρίς μέτρημα τους καινούριους σου υπέργειους δρόμους.
Μην και...
Τι κρατάς;
Το χέρι σου τρέμει, τι είναι αυτό που κρατάς;
Τραγουδάς; Τι λες, δεν σ' ακούω.
Άσε κάτω τα μπαλόνια. Τρελάθηκες, τι πας να κάνεις, ψαλίδι είναι αυτό που...
Μη. Μηηηηηηηη...
(Μία εκκωφαντική σιγή εξαπλώνεται σαν ωστικό κύμα. Εγώ ουρλιάζω και τα σαγόνια μου κραδαίνονται πάνω κάτω από την αόρατη δύναμη του αέρα της Αλλαγής. Πέφτω στα πόδια μου και  με τα χέρια μου να σκεπάζουν τα από καιρό τυφλά μάτια σου, θρηνώ. Ξαφνικά ένα στραβό χαμόγελο ακουμπά πάνω μου και πετάγομαι. Θυμήθηκα μονομιάς αυτό που είχες ξεχάσει.)
Εσύ είσαι Εσύ. 
Όχι οι φόβοι σου.
Οι  φόβοι είναι σαν τα ξεχαρβαλωμένα μπαλόνια σου. 
Θα υπάρχουν όσο τους δίνεις αέρα απ' τα πνευμόνια σου και δάκρυα απ' τα μάτια σου. 
Εσύ όμως...
Εσύ είσαι Εσύ.
Και πάντα θα είσαι.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Έχεις κι εσύ Λόγο