Όταν κοιμάμαι, μη με ξυπνάς. Είμαι ήδη ξύπνιος σε κάποια άλλη διάσταση πραγματική που λίγοι πιστεύουν την ύπαρξή της. Εκεί βιώνω μια σειρά συναισθημάτων που έχουν ποτίσει τα μονοπάτια που περπάτησα και που θα περπατήσω. Εκεί δεν αναρωτιέμαι γιατί επιλέγω, απλά πράττω. Εκεί ο έρωτας είναι ο πόνος.
Είμαι συνδεδεμένος με εσένα, με εμένα και με όλους αλλα μόνο εγώ νοιάζομαι. Τη κερδίσαμε τη μοναξιά μας και τώρα πολεμάμε με την ανθρωπιά μας, θέλουμε να καταλάβουμε τα πάντα χωρίς να κατανοήσουμε το τίποτα. Ίσως μας αξίζουν οι επιλογές μας όταν τις επιλέγουμε. Στο μυαλό δεν αξίζει να υποφέρουμε αλλά αυτό δείχνει πως σαμποτάρουμε το δυναμικό μας.
Τα μάτια μου βλέπουν πίσω από τείχη και πίσω από καθρέφτες. Μιλάω γι' αυτά και αποκαλύπτω το σκοτάδι που φέρνει την αλήθεια του φωτός και μόνο εγώ το αντέχω. Εσύ, με κοιτάς ακόμα και σκέφτεσαι, και σε ακούω και σ' αγαπώ που με μισείς και σε μισώ που με αγαπάς, και φωνάζω για να κλάψεις μήπως σωθεί και κάποιος.
Το να αγαπάς κάποιον περισσότερο από τον εαυτό σου δείχνει αδυναμία να αγαπήσεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά ή δείχνει πως έχουμε βάλει όρια στα αντικείμενα της αγάπης;
Πιστεύω σε όλα εξαιτίας μου και πιστεύω σε τίποτα εξαιτίας σου.
Δεν μου αρέσει που πρέπει να διαχωρίζω πρώτα και δεύτερα πρόσωπα αλλά έτσι συνεννοούμαστε εμείς.
Λένε πως δεν μπορεί κάποιος να βρίσκεται σε δυο μέρη ταυτόχρονα.
Λένε ψέματα.
Είσαι ζωντανή απόδειξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Έχεις κι εσύ Λόγο