Δε γράφονται. Δεν εξηγούνται. Δεν περιγράφονται. Δεν εξετάζονται. Δεν είναι αποτέλεσμα σκέψης. Δεν είναι συνέπεια αισθήσεων. Είναι ωμή πραγματικότητα. Σκληρή. Δεν κόβεται. Ούτε ράβεται στα μέτρα σου. Δεν είναι αυτό που θέλεις. Είναι αυτό που ζεις. Όμως το μόνο που θέλεις είναι να ζεις. Κυνηγάς την εκπλήρωση, γι' αυτό δε τη φτάνεις. Θα 'πρεπε να τρέχεις προς τα πίσω για να το καταφέρεις. Εκείνη είναι που σ' ακολουθεί. Μην περιμένεις. Δεν περπατά ακριβώς στα βήματά σου. Έχεις ανεκπλήρωτα εσύ. Τίποτα κοινό μαζί της. Εκείνη είναι ολόκληρη. Η ολοκλήρωση η ίδια. Σε μάτια που ποτέ σου δεν περίμενες να δεις. Δε σκόπευες. Μόνος σου στόχος ήταν να τη βρεις. Ποτέ δε σκέφτηκες τι θα 'κανες αφότου την αγγίξεις. Με το βλέμμα σου όμως το πέτυχες. Το μυστικό είναι ο καθρέφτης. Του σώματος και της ψυχής. Δικά σου και τα δύο. Ένα κατ' εικόνα κι ένα καθ' ομοίωσιν. Στο σύνολο, εσύ. Η πιο ασύλληπτη μορφή της ύπαρξής σου. Γι' αυτό δε βρίσκεις λόγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Έχεις κι εσύ Λόγο