Ο Σωσίας σου

Αν ήμουν έρωτας θα ήμουν το τραγούδι της ψυχής σου.
Αν ένιωθες την αγάπη μου, δεν θα την άφηνες ποτέ.
Και ντρεπόμουν τόσα χρόνια για τα τόσο ανθρώπινα συναισθήματα που έθαβα ενώ αυτά με παρέλυαν.
Ντροπή μου τρισκατάρατη!!!
Ντροπή μου που τόλμησα να ντραπώ.
Δεν είναι όλη δική μου, μου έδωσες κι εσύ λίγη φυσικά.
Μάθε να αποδέχεσαι τις επιλογές σου!
Μάθε να κατακτάς τα συναισθήματά σου!

Λαχτάρησα τον πόνο σου...

Ντροπή λέω!
Στην έκλεψα όλη και σου άφησα μόνο φόβο.
Με φοβάσαι γιατί δεν με καταλαβαίνεις.
Κι όταν με κατάλαβες, ήταν αργά, τον σταύρωσαν.
Και ο κύκλος αρχίζει ξανά για να εξετάσει τα λάθη σου.
Η πρώτη επιλογή ξεχάστηκε πριν παρθεί και ήταν η σωστή.
Όποια άλλη κι αν πάρεις θα είναι η λάθος, μα ο κύκλος άρχισε ήδη.
Θα τολμήσεις να πάρεις την επιλογή που σε καλεί και να την ονομάσεις τη τελευταία σου;
Θα αποφασίσεις να είναι η τελευταία;

Εσύ!
Κόσμε!
Κόσμε μου, λέω!
Αντίληψή μου!
Ένα μάτι σου είμαι, από τα άπειρα που είχες, έχεις και θα έχεις.
Σου φωνάζω αυτά που δεν θέλεις να ακούσεις.
Η ελεύθερη βούληση που μου έδωσες σου γυρνάει μπούμερανγκ.
Και σε δικαιώνει.
Σε δικαιώνει χάρη σε μένα.
Και δικαιώνεται η ύπαρξή μου.

Αν είναι η τελευταία μου επιλογή, θα είναι σίγουρα σωστή.
Όχι, δεν είναι σιγουριά.
Είναι πίστη.
Είναι η πίστη μου και κίνησε αστέρια.
Έρχονται...