Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Αν δε φοβόμουν

Οι σκηνές μας ήταν σύντομες
αλλά βασικές για την εξέλιξη της υπόθεσης.

Αν δε φοβόσουν, θα ένιωθα πιο έντονα ποιος είσαι.
Θ' απογειωνόμασταν μαζί - όχι σαν τώρα..
Μόνη, να χάνω ύψος όποτε σκέφτομαι
πως δεν το θέλησες πολύ.

Η προσγείωση ανώμαλη, σπασμένα γυαλιά...
(δε βλέπω..κάποιος παίζει με το φως)
διαστρεβλώνεται η εικόνα μου!

Αν δε φοβόσουν, θα με αμφισβητούσες φωναχτά.
Θ' απαντούσαμε μαζί - όχι σαν τώρα..
Μόνη, να μαντεύω ερωτήσεις όποτε σκέφτομαι
πως δε θέλεις να μου πεις.

Το ερώτημα ρητορικό, γκρεμισμένα όνειρα...
(δεν καταλαβαίνω..κάποιος παίζει με τις δυνάμεις)
διαστρεβλώνονται τα λόγια μου!

Αν δε φοβόσουν, θα γνωρίζαμε τον έρωτα.
Θα τον εκπληρώναμε μαζί - όχι σαν τώρα..
Μόνη, να παίρνω ρίσκο όποτε σκέφτομαι
εσένα.


Αν δε φοβόμουν, θα σε τρόμαζα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Έχεις κι εσύ Λόγο