Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Διάφανο Τείχος

Πάει καιρός που έπαψα να δέχομαι τα δώρα σου.
Πάει καιρός που έπαψες να με προσέχεις.
Έτσι νόμιζα έδειχνες την αγάπη σου` χαρίζοντας την προσοχή σου.
Δε μου φταις εσύ.
Αν μου 'φταιγες εσύ, δε θα ζούσα το ίδιο και με άλλους.
Άλλοι ρόλοι, αλλά το συναίσθημα.. ατόφιο.
Διάφανο Τείχος.
Σαν έρωτας, εκτοξεύω βέλη που πέφτουν στον γκρεμό.
Αυτό το χώρισμα εμάς μας ενώνει.
Η σύνδεση είναι το κάλεσμα,
με την προσδοκία να μη γεφυρώνουμε ασυνείδητα
την αμοιβαία επιθυμία να κρατήσουμε αποστάσεις.

Μια αγκαλιά διαλύει τους φόβους.
Ο χωρισμός διαφέρει απ' τη διαίρεση,
όταν τον δεις συνειδητά.
Έχεις το ελεύθερο να προσφέρεις ό,τι θες
για να καλύψεις το κενό μες στην καρδιά σου.
Έχω το δικαίωμα να αποσυνδεθώ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Έχεις κι εσύ Λόγο