Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Σημαδεμένη Ηχώ


Το μισό του άπειρου δεν είναι ο κύκλος.
Αν χώριζα στα δύο το κορμί μου, θα διάλεγα δεξιά ή αριστερά;
Η φαντασία απ'την ψευδαίσθηση, ένα τσιγάρο δρόμος.
Αυτό που κάνω περπατώντας πάνω κάτω σε ζιγκ ζαγκ
έξω απ'την πόρτα,
καίγοντας το φόβο που με καθήλωσε στα μέρη που...
περασμένα ξεχασμένα.

Είναι αργά κι οι κάβες έχουν κλείσει.
Δε χρειάζομαι το κρασί για να το αποφασίσω`
κι όμως το κόκκινό του θα ξυπνήσει το πάθος μου, νομίζω.
Έρωτας σε χειμερία νάρκη κι ήδη φοβάμαι τις εκρήξεις.
Τα όνειρα του ύπνου μου ήταν δαιμονισμένα.

Το κολλημένο μου μυαλό φέρνει αντιρρήσεις
που μέχρι και το ίδιο αντικρούει.
Αναίρεση ισόβιας κάθειρξης
ένα λεπτό πριν ποτιστεί η γλώσσα με το δηλητήριο του σκότους.
Η παράνοια ονομάστηκε παγίδα
κι όλα περιμένουν να επιλέξω την κουρτίνα.

Το αίμα μου παγώνει στο άκουσμα της λέξης`
με στοίχειωσε η κρεμασμένη του Εφιάλτη.
Τρέμουλο. Παράλυση.
Παράδοση άνευ όρων στη θάλασσα των αστεριών
που έδωσαν ζωή στην ξεχασμένη ευχή μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Έχεις κι εσύ Λόγο