Σκέφτομαι και γράφω

Οι σκέψεις μου ζουν. Νιώθουν, μαθαίνουν, εξελίσσονται. Δημιουργούν.
Μέχρι τώρα, οι σκέψεις μου είναι αγχωμένες. Δεν καταλαβαίνω το γιατί.
Μου εξηγούν. Μα δεν καταλαβαίνω. Έχουν άλλη διάλεκτο.

Οι σκέψεις μου συζητούν αναμετάξυ τους, φανατίζονται και τσακώνονται.
Ορισμένες φορές ούτε που μιλιούνται
κι άλλοτε διαφωτίζουν η μία την άλλη.
Οι σκέψεις μου είναι ιδιόρρυθμες.

Οι σκέψεις μου κατοικούν στον κόσμο του φανταστικού.
Χτίζουν το δικό τους παραμύθι.
Οι σκέψεις μου ταυτίζονται με τους ήρωές τους`
τους λατρεύουν, τους μισούν.. όπως και να'χει, τους στολίζουν.

Οι σκέψεις μου στενοχωριούνται όποτε κάποιος ασυνείδητος αλλάζει τη ροή τους.
Οι σκέψεις μου θλίβονται.
Και κατά βάθος -πολύ βάθος- φοβούνται το χάος και τον πόνο.
Τρέμουν τη δυστυχία.

Οι σκέψεις μου αγνοούν ότι εγώ φτιάχνω την τύχη μου.
Με λένε Μοίρα και για να μ'εξευμενίσουν, δικαιολογούν τα κίνητρά τους.

Οι σκέψεις μου είναι αστείες. Τόσο αστείες!
Γελάω μαζί τους απ' το πρωί μέχρι το βράδυ.

Εγώ κι οι σκέψεις μου συζούμε στο κορμί μου`
όταν δεν τις αντέχω, τις αλλάζω.

Άραγε, οι σκέψεις μου υπάρχουν;