Γυμνός

Ένα στεφάνι από σύρματα.
Κι ένα φιλί σε κομμάτια.
Τα χείλη τους γνώριμα.
Στα σάλια αγκάθια.
Δεν γλύφουν. Δαγκώνουνε. 
Με δόντια στα μάτια.
Κραυγές που ξεσκίζουνε τους χάρτινους τοίχους.
Που αράχνες υφάνανε να πιάνουν τους ήχους.
Τα περβάζια στενά.
Δεν χωράνε τις γλάστρες.
Το καρφί για τον σπόρο σου σού το χώσαν στις σάρκες.
Κλωστές και σφυριά.
Σου σταυρώνουν τους χάρτες.
Κορδέλες χτυπήματα. 
Προδομένοι δεσμώτες.
Βελόνες ποιήματα. 
Μεταξένιοι προδότες.
Μαντήλι από δάκρυα, να βουλώσεις τις τρύπες.
Ξεμυτίζουν φτερά. 
Μαστιγώνουν τα φίδια.
Μια φωνή! 
"Ου γαρ οίδασι".
Και αρχίζεις τα ίδια...