Κι Όμως

Άκουσα να κορνάρουν
και βγήκα να σιγουρευτώ.
Με σκούντηξαν
κι έψαξα να βρω το πρόσωπό σου.
Χτύπησε το τηλέφωνο
κι ήλπιζα να σ' ακούσω.
Έχασα το δρόμο μου
κι η μουσική σου με γύρισε Σπίτι.
Άγνωστοι είπαν τ' όνομά σου
και θέλησα να τους αγκαλιάσω`
μην τύχει και σε ξέρουν.

Στην τζούρα μου είδα το δεύτερο τσιγάρο σου να σβήνει.

Εικόνα μέσα στην εικόνα η ζωή μου ανά στιγμές
λες κι έχω διαλέξει να περνούν όλα πρώτα από σένα.

Τι να μου πουν τα λόγια σου, όταν έχω τη σιωπή σου;

Δε μιλάω για σένα,
δε μιλάω σε σένα,
δε μιλάω.
Απλά παρατηρώ.

Δεν είσαι εδώ.

Κι όμως.

Ακόμα ελπίζω

στη συνωμοσία

που θα μας φέρει 

πιο κοντά.