Κόκκινα Δάκρυα

Έρχεται η στιγμή μου, το ξέρω.
Νιώθω τις λέξεις μου να τελειώνουν.
Τα λάθη ζυγίστηκαν και κρίθηκαν.
Η αλήθεια έλαμψε και το φως της κάλυψε τα πάντα.

Γνώρισα αυτό το φως και είχε όνομα και επίθετο.
Δεν ξέρω αν το βρήκα εγώ ή αν με βρήκε αυτό.
Ξέρω ότι βρεθήκαμε μαζί σε εκείνο το έργο.
Στη μιάμιση ώρα που κρατούσε, ο χρόνος συμπυκνώθηκε και ξεχείλωσε σε μια ζωή.

Τίποτα από αυτά δεν συνέβει σε αυτή τη πραγματικότητα.
Οπότε έψαξα να βρω την πραγματικότητα που έλαβαν μέρος.
Έψαξα να βρω που έγιναν όλα αυτά όσο έλειπα...και τα βρήκα!
Ήμουν εκεί κι ένα κομμάτι εκεί θα κατοικεί δυστυχώς ή ευτυχώς.

Είναι δύσκολη η συμφωνία της καρδιάς.
Γιατί η υπομονή της και η αποδοχή της έχουν ασύλληπτες προοπτικές.
Ζει για να πονάει και να μετατρέπει αυτόν τον πόνο σε αγνότητα.
Ζει για να βασιλεύει.

Θα έδινα αυτή τη βασιλεία πρόθυμα και κάποια μέρα θα το κάνω.
Σε μια καρδιά τόσο μόνη και γεμάτη όσο η δικιά μου.

Ξέρω τη δύναμή της. Έγινα η δύναμή της.
Γεύτηκα μία μόνο σταγόνα από το αίμα της και το θέλω όλο!
Ξέρω πως να φτιάξω έναν θεό τώρα.

Δεν ξέρω όμως πως να τον κάνω ορατό.
Αλλά δεν μπορεί να μην αξίζει τέτοια πρόκληση.

...Τη δέχομαι!

Το πάθος μου ας με κυριεύσει.
Αρκεί να σε ξυπνήσει...