Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Σημάδι Ζωής

Το κενό με το οποίο κάθε άνθρωπος έρχεται στη ζωή για να γεμίσει.
Μπορεί να το κάνει μόνος του.
Μα ποιος ο λόγος τότε να έρθεις σε ένα κόσμο που δεν είσαι μόνος;
Ο κόσμος είναι η βοήθειά σου!
Μόνο αν τον αφήσεις να σου δείξει αυτά που δεν αφήνεσαι εσύ ο ίδιος να δεις.
Γιατί είναι δύσκολο! Τίποτα δεν είναι εύκολο και αυτή είναι η γοητεία μας.
Εμείς τα φτιάχνουμε όλα.
Κι εμείς που τα γράφουμε είναι γιατί νιώθουμε μια "απερίγραπτη" σύγχυση.

Σαν τη δική σας.
Μια σύγχυση που μόνο στο χαρτί μπορεί να διοχετευτεί.
Μόνο το χαρτί μπορεί να αντέξει.
Ο συναισθηματικός κόσμος, ορθάνοιχτος μα σχεδόν ανέκφραστος σαν ήχος, σαν πράξη.
Λες και δεν μπορεί να μεταδοθεί. Λες και φοβάται να δοθεί ολοκληρωτικά. Φοβάται να τον λησμονήσουν, φοβάται ότι ο χρόνος θα τον πει ψεύτη.
Οι συχνότητες ψάχνουν έναν τρόπο να εναρμονιστούν με τις υπόλοιπες και καμιά τους δεν είναι όμοια. Όλες διαμορφώνουν μια σφαίρα. Όλες μαζί συμφωνούν, μα η κάθε μία βλέπει τη δική της πλευρά και τη δική της εμπιστεύεται περισσότερο από κάθε άλλη.
Και όταν μιλάει η σφαίρα, τα πάντα αποσβολώνονται από την αλήθεια της.
Μια αλήθεια που όλοι ξέρουν, μα κανείς μόνος του δεν μπορεί να κρατήσει.
Και κάπως έτσι αρχίσαμε να μοιραζόμαστε.
Κάπως έτσι τους δώσαμε λέξεις και ξεχάσαμε το νόημα.
Αλλά κάπου εκεί μέσα υπάρχει, κοιμισμένο, σε περιμένει να το ξυπνήσεις.
Και περιμένεις να σε ξυπνήσει. Ελπίζεις...

Ελπίδες και προσδοκίες χαράζουν το δρόμο και κάνουν τους γκρεμούς δελεαστικούς.
Κάνουν το απαγορευμένο μήλο, αμβροσία των θεών.
Κατοικούν στις σκέψεις και στις καρδιές μας κι εμείς τις κρατάμε φυλακισμένες εκεί.
Αυτό θεωρούμε ασφάλεια.
Ό,τι ακριβώς δεν είναι η ζωή.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Έχεις κι εσύ Λόγο